Το καλοκαίρι του 2000, πάλι προς το τέλος Ιουλίου,
Σαββατόβραδο με πήραν τηλέφωνο για να μου πουν, ότι η περιοχή της Χρυσής Ακτής
δεν είχε νερό.
Ειδοποίησα αμέσως τον Ανδρέα Φραντζή, υδραυλικό και μέλος
του Διοικητικού Συμβουλίου της ΔΕΥΑΠ και το Δημήτρη Φραντζή εργαζόμενο στην
επιχείρηση.
Συναντηθήκαμε νυχτιάτικα, γύρω στις 11, και αποφασίσαμε να
θέσουμε σε λειτουργία μια γεώτρηση που βρίσκονταν,
μετά την γεώτρηση του Αγίου Ιωάννου, στο δρόμο που οδηγεί προς το Τζάνε.
Ειδοποίησα 2 ακόμη εργαζόμενους της ΔΕΥΑΠ και ξεκινήσαμε την
απαιτούμενη προεργασία. Περίπου στις 2 τα μεσάνυχτα είμαστε έτοιμοι να τη
θέσουμε σε λειτουργία για να ξεκινήσει η διαδικασία καθαρισμού.
Όταν ο υδραυλικός
πήγε στο πίνακα για να δώσει ρεύμα, γύρισε πίσω αμέσως και μας είπε ότι
ένα σμάρι από μέλισσες είχε σκεπάσει το διακόπτη.
Έπρεπε επειγόντως να βρούμε μελισσοκόμο. Ξυπνήσαμε, μαύρα
μεσάνυχτα, τον Παντελή Ανουσάκη, τον πιο κοντινό μελισσοκόμο της περιοχής, που ήρθε
πρόθυμα, κάπνισε το μελίσσι και το πήρε.
Πριν φύγει, μας πρόσφερε από ένα
κομμάτι κηρήθρα με μέλι. Προφανώς οι μέλισσες είχαν εγκατασταθεί από καιρό στον
πίνακα και είχαν οργανώσει την κυψέλη τους και… την παραγωγή του προϊόντος.
Βάλαμε μπροστά τη γεώτρηση, μετά το απρόσμενο συμβάν, αλλά άρχισε
να βγάζει νερό χρωματισμένο από κοκκινόχωμα και χρειάστηκε αρκετή ώρα για να
καθαρίσει.
Το πρωί τη συνδέσαμε με το δίκτυο και δώσαμε νερό στην περιοχή, με
την ανατολή του ήλιου.
Κώστας Αργουζής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου